در طبیعت ، حیواناتی از طیف گسترده ای از رنگ ها و "چاپ" وجود دارد. با این حال ، ساکنان سفیدپوست کره زمین تحسین و هیبت خاصی را برمی انگیزند. در برخی ، این رنگ پوست به دلیل زیستگاه است ، در بعضی دیگر این یک اختلال عملکرد ژنتیکی است.
ساکنان سفیدپوست قطب شمال
قطب شمال منطقه ای پرجمعیت از حیوانات سفید است. در اینجا ، این رنگ به بقا کمک می کند: پوست روشن با فضای برفی اطراف ترکیب می شود ، که استتار را راحت تر می کند. علاوه بر این ، نمی توان این حیوانات سفید را "افراد" خواند. تقریباً همه آنها از همرزمان دیگری برخوردارند که در عرضهای جنوبی زندگی می کنند.
گرگ قطبی زیبایی و ابهت را تسخیر می کند. این زیرگونه تقریباً در کل سرزمین قطب شمال گسترده است ، با استقامت خوب ، توانایی سازگاری با دمای پایین و زندگی بدون غذا برای چندین هفته در سال متمایز می شود. پوست سفید گرگ ناهمگن است: می تواند ته رنگ آبی ، نقره ای ، قهوه ای داشته باشد.
روباه قطب شمال کاملا پوستی سفید دارد (نام دوم روباه قطبی است). این حیوان به راحتی از دمای شدید هوا و طوفان های برفی جان سالم به در برد و تونل های پناهگاه طولانی را در لبه های برف حفر کرد. سفید یک استتار عالی است که به شما کمک می کند تا در برف گم شوید و از افتادن به جغد قطبی ، خرس قطبی یا گرگینه جلوگیری کنید.
روباه های قطبی همه چیزخوار هستند. شرایط دشوار زندگی به شکارچی یاد داده است هر آنچه را که سر راهش قرار می گیرد بخورد. مشخص شده است که روباه های قطبی بیش از 20 گیاه از گونه های مختلف و حدود 125 گونه حیوان را مصرف می کنند.
خرگوش قطبی (خرگوش سفید) نیز دیدنی به نظر می رسد. پوست سفید برفی کرکی به شما امکان می دهد از یخ زدگی های شدید جان سالم به در ببرید و از خطر اصلی - یک فرد - پنهان شوید. دشمنان دیگر حیوان - جغدها ، گرگ ها ، روباه های قطبی و سایر شکارچیان - عمدتا به افراد پیر حمله می کنند. به دلیل افزایش سن ، اندام عقب خرگوش ضعیف می شود و نمی تواند از دست شکارچی فرار کند.
مهر چنگ یک حیوان سفید ناز است. زیستگاه اصلی آبهای قطب شمال است که به طور عمده یخ می راند. مهر و موم چنگ قادر به مهاجرت گسترده هستند ، و در طول دوره های مولت کردن و تولید مثل "خوابیدن روی یخ" را ترجیح می دهند.
آزمایشات طبیعت: حیوانات آلبینو
آلبینیسم معمولاً عدم وجود رنگدانه رنگ آمیزی ملانین نامیده می شود. در پادشاهی حیوانات ، چنین پدیده ای بسیار نادر است. زنده ماندن برای آلبینوس دشوار است ، زیرا کمبود رنگ طبیعی غالباً با اختلال شنوایی و بینایی همراه است.
حیوانات آلبینو در طبیعت کار سختی دارند. این افراد به شدت نسبت به نور خورشید واکنش نشان می دهند ، به طور ضعیفی قادر به پنهان کردن خود نیستند. غرایز اساسی آنها تا حدی کدر است ، که آنها را به راحتی شکار می کند.
حیوانات آلبینو کاملاً سفید رنگ هستند و غالباً چشمانی روشن (آبی یا خاکستری) دارند. چنین "افراد" تقریباً در هر نوع می توانند ظاهر شوند. شناخته شده است که کوالاهای سفید ، پانداها ، کانگوروها ، سرخس ها ، میمون ها و غیره وجود دارد.
با این حال ، کل جمعیت شیرهای آلبینو که در تیمباواتی (منطقه آفریقای جنوبی) زندگی می کنند شایسته توجه ویژه است. این حیوانات توسط بومی ها مقدس شناخته می شوند و هرگز طعمه آنها نمی شوند. چندین نماینده از شیرهای سفید در باغ وحش ژوهانسبورگ نگهداری می شوند.
دانشمندان دلفین های آلبینو را معجزه طبیعت می نامند. چنین ساکنین دریایی بسیار نادر ظاهر می شوند - از هر یک میلیون نفر یکبار. تنها یک تصویر از یک دلفین سفید در جهان وجود دارد که در سال 1994 از سواحل استرالیا گرفته شده است.
