علیرغم این واقعیت که سارها برای وسعت روسیه بسیار دور از پرنده نیستند ، همه از چنین ویژگی مشخصی مانند منقار زرد برای آنها اطلاع ندارند ، اما با این حال ، هر نماینده از این سفارش برخوردار نیست ، بلکه فقط گونه های جداگانه است.
گونه های خاصی از خانواده سارها
خانواده سارک ها حدود 32 گونه دارند و فقط تعداد کمی از آنها منقار زرد تا یک درجه یا دیگری دارند.
سار بوفالو با صورت زرد
نام این پرنده خود گویای آن است: منقار نسبتاً محکم آن دائماً به رنگ زرد است و قسمت فوقانی آن نیز با کمی رنگ قرمز رقیق می شود. به طور معمول ، طول چنین پرنده ای تا 21 سانتی متر است و وزن آن از 55-69 گرم است. تمام پرها به مناطق رنگی تقسیم می شوند: سر تا حدی تیره ، قسمت بالای بدن قهوه ای تیره ، دم بژ روشن ، قسمت بالای پستان قهوه ای روشن است و شکم در مخلوطی از زرد ارائه شده است - رنگ های طلایی و قهوه ای زرد. در سرزمین روسیه ، سارهای زرد با صورت زرد به هیچ وجه یافت نمی شوند ، بلکه آنها ساکنان آفریقا و سینگال هستند.
سار خاکستری
گونه بعدی - یک سار خاکستری - دارای رنگی متناسب با نام آن در قسمت های شکم و قفسه سینه است ، اما در سر ، علاوه بر پرهای سیاه ، پرهای سفید نیز یافت می شود. آنها منقاری به رنگ نارنجی زرد و با نوک تیره دارند. رنگ ماده های خاکستری بسیار سبک تر از نرهای این گونه است.
سیر معمولی
شایع ترین گونه سار معمولی است که بهتر است به آن spak (اسپاک) گفته شود و اندازه آن بسیار کوچک است. طول آن 18-21 سانتی متر است ، اما وزن آن 75 گرم است. سار معمولی منقاری نسبتاً بلند با انحنای رو به پایین دارد ، اما نه چندان قدرتمند. در مورد منقار ، لازم به ذکر است که منقار سیاه استاندارد فقط در فصل تولید مثل زرد می شود.
مینای مقدس
پرنده ای از راسته سار که در سریلانکا ، در جنوب غربی و شرق هند ، هیمالیا زندگی می کند. ظاهر آن کاملاً روشن است: رنگ آن کاملاً سیاه است و در دو طرف سر لکه های زرد روشن پوست ، پاها و منقار نیز به رنگ لیمو وجود دارد. اندازه معدن به طور متوسط 30 سانتی متر است آنها از میوه ها و حشرات تغذیه می کنند.
ویژگی های تغییرات فصلی
تغییر فصل می تواند بر روی رنگ منقار سارها نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، در بهار منقار قدرتمند نر رنگ زرد لیمویی درخشان پیدا می کند ، در حالی که در ماده ماده سیاه مایل به قهوه ای می شود. در طول تابستان ، رنگ زرد روشن منقار نر باقی می ماند ، اما تا پاییز قهوه ای می شود. با شروع زمستان ، از همان ابتدا تا انتها به آرامی روشن می شود و نزدیکتر به بهار به رنگ زرد لیمویی سابق خود باز می گردد. تغییرات فصلی نه تنها در رنگ منقار ، بلکه در طرح رنگی خود پرها نیز منعکس می شود. با توجه به اینکه صداهای صدفی و پرهای جدید با لکه های سفید در امتداد لبه ها رشد می کنند ، در پاییز و زمستان به دلیل رنگ پرها سفید غنی به نظر می رسند اما تا بهار به رنگ سیاه خود برمی گردند.
