بسیاری از توله پرندگان هر ساله به دلیل تقصیر امدادگران بی سواد می میرند. زنده ماندن نوزاد به این بستگی دارد که آیا شخصی که متوجه او شده است می داند چگونه رفتار کند.
در پارک ، در جنگل ، در یک کلبه تابستانی ، مردی متوجه یک بوف کوچک شد. قهرمان ما طبیعت را دوست دارد ، بنابراین نمی تواند بی تفاوت از کنار یک کودک تنها عبور کند. والدین جوجه را رها کردند؟ آیا او خودش را گم کرده است؟ آیا او می تواند به تنهایی زنده بماند؟ پس از پاسخ نادرست به این س questionsالات ، شخصی مرتکب اشتباهی می شود که می تواند برای جغد کشنده باشد - او فندلینگ را با خود می برد.
یک غیر روحانی قادر به تغذیه جوجه یک پرنده شکاری نخواهد بود. جغدهای مایع از گوشت خام تغذیه شده توسط والدین آنها بدست می آید. آنها گوشت خوک ، گوشت گاو و مرغ ، که در فروشگاه یافت می شود ، نمی خورند - جغدها با بوقلمون یکدست و مرغ شکار نمی کنند ، آنها جوندگان ، حشرات و پرندگان کوچک را شکار می کنند. قبل از خدمت ، طعمه چیده نمی شود و از شر استخوان خلاص نمی شود. تلاش برای تغذیه جغد با چیز دیگری نتیجه مشابه درمان کودک یونجه با یونجه است که اسب با چنین اشتهایی آن را می خورد - کودک در عذاب وحشتناک خواهد مرد.
چرا جغد بر روی زمین نشسته است
جغد چند هفته اول زندگی را در لانه می گذراند. پس از آن ، او شروع به کشف فعالانه دنیای اطراف خود می کند. به چنین جوجه هایی نوپا گفته می شود - آنها از روی درختان روی بالهای هنوز نارس پرواز می کنند و پرواز می کنند و در فواصل کوتاه پرواز می کنند. از آنجایی که پرواز انرژی زیادی را می گیرد و چیزهای جالبی در اطراف آن وجود دارد ، نوپایان منطقه را مطالعه می کنند و با پای پیاده حرکت می کنند.
والدین از نزدیک مراقب نوزادان خود هستند ، به آنها غذا می دهند ، از آنها محافظت می کنند. اگر فاسد با صدای بلند فریاد می زند ، سپس او آنها را صدا می کند ، و از تنهایی گریه نمی کند ، و التماس می کند که شخص او را در آغوش بگیرد. در این مرحله ، بزرگسالان می توانند با حمله به یک حیوان بزرگ دو پا که علاقه ناسالم به کودک آنها نشان می دهد ، مداخله کنند. اگر یک عاشق طبیعت متوجه والدین جغد در هرجایی نشود ، این بدان معناست که آنها از اندازه آن وحشت کرده اند و از کنار این اتفاقات را مشاهده می کنند و امیدوارند که فرد از آنجا بگذرد. جغد استاد لباس مبدل و پرواز خاموش است ، دیدن آن چندان آسان نیست.
چرا یک جغد از شخص فرار نمی کند
با توجه به شخصی ، جغد به احتمال زیاد جیغ زدن را متوقف می کند و سعی نمی کند پنهان شود. اگر به او نزدیک شوید ، او به کنار نمی پرد ، اما وقتی لمس شود ، چشمانش را می بندد. یک عاشق پرنده با دانستن اینکه دوستداران حیوانات خانگی عجیب و غریب وجود دارد ، ممکن است فکر کند که با جوجه ای روبرو شده که به طور تصادفی از صاحبش دور شده است. اگر این ملاقات در یک پارک شهر اتفاق افتاده باشد ، پس بسیاری از مردم چنین نسخه ای دارند. این س ofال که چگونه پرنده ای که عملاً نمی داند چگونه پرواز کند ، قادر به خارج شدن از طبیعت شد ، به ندرت بوجود می آید.
اوولت متوجه می شود که نمی تواند از یک موجود بزرگ فرار کند ، که خیلی سریع و ماهرانه به او می رسد. تنها نجات در چنین شرایطی رفتاری خواهد بود که توجه را به خود جلب نمی کند - شما باید در جای خود یخ بزنید و سکوت کنید. جوجه نمی داند این حیوان دو پا چه می خورد ، اما به نوعی نمی خواهد هنگام ملاقات با این موجود عجیب چشم های خود را از دست بدهد. هنگامی که دست فرد به یک پرنده لمس می کند ، چشم او را از لذت ، بلکه از ترس و برای محافظت از آسیب پذیرترین قسمت بدن او نمی بندد.
چرا برخی اشتباهات به راحتی قابل رفع هستند
طبیعت شناس بی سواد ما غنیمت را به خانه آورد و فقط پس از آن فهمید که او کار احمقانه ای انجام داده است. اکنون وظیفه او است که مرغ را به طبیعت برگرداند - آن را به مکانی که او جغد را پیدا کرده حمل کند. در اینجا امدادگر گرفتار شک و تردید می شود: آیا والدین نوزادی را که بوی انسان می دهد ، می پذیرند ، آیا آنها جایی را ترک کرده اند که فرزندشان دیگر وجود ندارد؟ پرندگان ، برخلاف پستانداران ، در مراقبت از فرزندان نه بو ، بلکه صدای کودک هدایت می شوند. به محض این که جغد آنها را صدا می کند ، به سمت او پرواز می کنند. جغدها سرزمینی هستند ، آنها ظرف چند ماه آینده بویژه در طول روز محل لانه سازی خود را ترک نخواهند کرد.
دیگر نیازی به ترس از سلامتی پرنده کوچکی نیست که چند ساعت است غذا دریافت نکرده است. بد است اگر شخصی قبلاً موفق به درمان کودک با مزه خوشمزه شده باشد. اما حتی در این حالت اگر جغد سالم به نظر برسد و بلافاصله به طبیعت برگردد مشکلی پیش نخواهد آمد.
اگر همه چیز واقعا بد است ، کجا برویم
مواقعی وجود دارد که مشخص نیست که دقیقاً جغد از کجا پیدا شده است - بچه ها آن را آورده اند ، آن را از یک شهروند مست گرفته اند و آن را دور از محل زندگی احتمالی جغدها می دانند ، جایی که در معرض خطر است. مواردی وجود دارد که جوجه ای را از حیوانات اهلی دور می کنند و یا زخم و جراحات بر روی بدن او مشاهده می شود. در این حالت ، پرنده باید در اسرع وقت به متخصصان تحویل داده شود ، آنها می توانند شرایط لازم برای زنده ماندن را برای او فراهم کنند.
تماس با نزدیکترین کلینیک دامپزشکی یا باغ وحش اتلاف وقت گرانبهای است و سلامت کودک را به خطر می اندازد. دامپزشکان صرفاً به فکر درمان حیوانات و نه پرورش جوجه هستند. باغ وحش ها حیوانات گرفته شده بدون اجازه از طبیعت را نمی پذیرند. باید در مراكز توان بخشی كه جغد معالجه شده ، پرورش داده می شود و آماده بازگشت به طبیعت است ، كمك گرفت.
دانستن مهم است
پرنده باید در یک جعبه مقوایی حمل شود. از قبل چند سوراخ در دیواره آن ایجاد کنید تا تهویه حامل فراهم شود. جغدها را نمی توان در قفس قرار داد. برخلاف طوطی ها ، آنها از شاخه های نازک بالا نمی روند ، بدون آسیب دیدگی نمی توانند بر روی دیواره قفس فرود بیایند. یک جغد ترسیده خطر شکستن بالها و شکستن سر خود را روی سیم دارد.
اگر ظرف چند ساعت نگهداری امکان پذیر نبود ، باید جغد را تغذیه کرد. یک سر مرغ خام یک میان وعده خوب است. لازم است آن را به قطعات کوچک بریزید و در آب فرو ببرید ، به جوجه ارائه دهید. لازم نیست یک فنجان آب و غذا را با خود به داخل جعبه فشار دهید.
