این حیوان دیو شمال ، خرقه یا خرس لعنتی نیز نامیده می شود. و ما فقط در مورد یک ولورین صحبت می کنیم - یک پستاندار کوچک که شبیه یک خرس کوچک است. با این حال ، اولین برداشت می تواند فریبنده باشد ، زیرا این نماینده خانواده درنده یکی از وحشی ترین و وحشی ترین ساکنان جنگل-تندرا و تایگا است.
ولورین جانوری خشن است
در حقیقت ، گرگینه وحشی ترین و مهیب ترین شکارچی از خانواده راسو است. از زمان های بسیار قدیم ، مردم شکار گرگها می کردند ، آنها را می گرفتند و آنها را به بیابان هل می دادند و آنها را حیواناتی بسیار خطرناک می دانستند. شایان ذکر است که زمینه های این امر کاملاً کافی بود: این حیوانات غالباً دام ها را اذیت و آزار می کنند و گاه به مردم حمله می کنند. چنین نابودی گرگها منجر به این واقعیت شده است که در حال حاضر این شکارچیان عمدتا در تایگای سیبری ، جنگلهای کانادا و آلاسکا یافت می شوند. این حیوانات علی رغم پراکندگی ، جمعیت متراکمی را تشکیل نمی دهند ، بنابراین ملاقات با آنها حتی در مکانهای بومی بسیار دشوار است. جانورشناسی مدرن تاکنون فقط دو گونه از گرگینه ها - اروپایی و آمریکای شمالی را توصیف می کند.
این درنده چه شکلی است؟
ولورین ها به دلیل خوبی شهرت قابل توجهی دارند. این حیوانات واقعاً شبیه خرس های کوچک دارای دم بوته ای هستند. طول یک بزرگسال از 1 متر بیشتر نیست و وزن آن 17 کیلوگرم است. بدن گرگینه ها دست و پا چلفتی و چمباتمه است. پاهای عقب بلندتر از پاهای جلو است ، به همین دلیل ، پشت شکارچی به سمت بالا قوس دارد. سر گرگینه بزرگ است و پوزه کشیده است. دم خیلی بلند نیست اما کرکی است. پای عجیب و غریب گرگینه نیز چشمگیر است: آنها به طور نامتناسبی بزرگ هستند و غشای خاصی دارند. این اجازه می دهد تا گرگها مدت طولانی و ماهرانه از بین برف های عمیق و سست اجرا شوند ، بدون اینکه به درون آن بریزند.
این شکارچیان دارای دندان های قدرتمند و دارای لبه های تیز هستند. پنجه های ولورین بزرگ و قلابی شکل هستند. پای گرگینه با این واقعیت که این حیوانات یکنواخت هستند ، توضیح داده می شود. در حین حرکت به کل پا تکیه دهید. با این حال ، این از صعود کاملاً ماهرانه گرگها به درختان جلوگیری نمی کند. موهای ولورین ضخیم ، درشت و بلند است. رنگ پوست از قهوه ای تا قهوه ای سیاه است. اغلب می توانید ببینید که راه راه های طلایی یا زردرنگ در کل بدن و پیشانی حیوان اجرا می شوند. همه اینها مشخصات خز آنهاست. عجیب است که خز گرگینه هرگز در زمستان یخ نمی زند.
ولورین جانوری با شخصیت است
شخصیت این حیوانات گستاخ است ، اما در عین حال محتاط است. آنها از مکانهایی که مردم در آنها زندگی می کنند اجتناب می کنند و بیشتر به غروب می روند و به شکار می روند. در طول روز ، بیشتر گرگ ها به گودال های خود در زیر ریشه درختان یا شکاف سنگ ها پناه می برند. این حیوانات سهم شیر از وقت خود را به تنهایی سپری می کنند و از مرزهای دارایی خود در مقابل سایر بستگانشان محافظت می کنند. اگر یک گرگ نر در اموال شخص دیگری سرگردان شود ، در این صورت نبرد مرگ و زندگی بین مالک و غریبه آغاز می شود. خوشبختانه این اتفاق خیلی کم رخ می دهد. عجیب است که حتی توله های خودشان بیش از دو سال در دام والدین ممنوع هستند. در غیر این صورت ، خطر خوردن آنها وجود دارد.
